Link do spotkania: teams »

Streszczenie:

Powszechność zastosowań materiałów kompozytowych, szczególnie jako newralgicznych elementów konstrukcji, wymusza opracowywanie skutecznych, wydajnych i niezawodnych metod diagnozowania i oceny ich stanu. Szczególną rolę odgrywają tu metody nieniszczące, które umożliwiają ocenę stanu badanego elementu bez ingerencji w jego strukturę, nie uszkadzając go oraz nie powodując zmian parametrów wytrzymałościowych. Cechuje je zdolność wykrywania i typowych dla kompozytów szkodzeń i wad produkcyjnych jak delaminacja, pęknięcie, perforacja, wtrącenia. Wśród znanych i intensywnie wykorzystywanych w diagnostyce metod nieniszczących istotną pozycję zajmują metody wykorzystujące analizę propagacji fali sprężystej. Metoda ta umożliwia monitorowanie trudno dostępnych stref konstrukcji, wykorzystując zdolność propagacji fali na znaczne odległości. W metodzie tej można wyróżnić warianty kontaktowego wzbudzenie i odbioru fali poprzez montowane na/w elemencie przetworniki (co umożliwia integrację elementów systemy z badaną strukturą) oraz warianty bezkontaktowe – wzbudzenie falę akustyczną i rejestracja fali poprzez wiązkę lasera, a także warianty hybrydowe kontaktowo-bezkontaktowe. Wykonane badania laboratoryjne oraz zastosowane metody przetwarzania sygnałów oraz wnioskowania pozwoliły uzyskać zadowalające rezultaty wykrywania i lokalizacji uszkodzeń w elementach jedno i dwuwymiarowych.
Kolejnym przykładem skutecznej metody nieniszczącej stosowanej w analizie materiałów kompozytowych jest aktywna termografia. Analiza odpowiedzi materiału na sterowane wymuszenie falą termiczną pozwala zlokalizować i scharakteryzować typowe defekty kompozytów. Przeprowadzone badania dla zróżnicowanych parametrów wymuszenia oraz technik przetwarzania zarejestrowanych sekwencji termogramów potwierdziły skuteczność tej metody w detekcji typowych defektów występujących w materiałach kompozytowych.

LINK - /sppp.agh.edu.pl/ »